อุโบสถสร้างเมื่อ พ.ศ. 2473 หลังคาประดับช่อฟ้าและใบระกา บูรณะขึ้นใหม่เมื่อ พ.ศ. 2522 โดยรื้อเครื่องบนและส่วนที่เป็นไม้ของอุโบสถเดิมซึ่งถูกปลวกกิน แล้วปรับปรุงใหม่โดยใช้ตัวอาคารเดิม ภายในประดิษฐานพระประธานเป็นพระพุทธรูปปางสมาธิ นามว่า หลวงพ่อเพชร และมีหลวงพ่อพุทธโสธร และพระพุทธบาทจำลอง เสมารอบอุโบสถทาด้วยสีขาว ประดิษฐานอยู่ภายในซุ้มลักษณะคล้ายมณฑปที่ส่วนยอดเป็นปรางค์[1]

วิหารตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของอุโบสถ บูรณะเมื่อ พ.ศ. 2547 หน้าบันมีตัวอักษร "ชุ่ม" ซึ่งน่าจะเป็นนามผู้สร้าง ภายในวิหารประดิษฐาน หลวงพ่อดำ ซึ่งชาวบ้านมักมานิยมมาบนบานศาลกล่าว โดยเฉพาะเรื่องเกณฑ์ทหารและมักแก้บนด้วยไข่ 100 ฟอง มีเจดีย์ตั้งอยู่หน้าวิหารหลายองค์

ศาลาการเปรียญเป็นอาคารไม้ชั้นเดียว สร้างเมื่อ พ.ศ. 2495 ภายในมีธรรมาสน์ทรงฝรั่ง เสาเกลียว น่าจะมีอายุอยู่ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว[2] กุฏิสงฆ์ เป็นเรือนไทยภาคกลาง ยกพื้นสูง ขนาดกว้าง 4 ห้อง หอระฆังเป็นของเก่า ทรงสูง สร้างด้วยไม้ ศาลาท่าน้ำ 1 หลัง กุฏิหลวงปู่ทอง ภายในมีหีบแก้วบรรจุสรีรสังขารที่ไม่เน่าเปื่อยของหลวงปู่ทอง